Sinds een paar weken ga ik één keer in de week op de racefiets naar mijn werk. Woon-race-werk op de ene dag. Soms dezelfde dag terug, maar vaker op een andere dag werk-race-woon. Ik was het al ongeveer een jaar van plan, maar deed het pas toen mijn collega vroeg of ik met hem samen wilde fietsen. Meestal fiets ik dus samen met hem. Drie kwartier eerder dan normaal de deur uit, best vroeg. En dan op kantoor douchen en omkleden.
Meestal zijn werk en sport bij mij gescheiden. Ik werk vier dagen per week op kantoor in Schiedam en sport op donderdagavond en in het weekend. Met vrienden en sportmaatjes, of alleen. Nou loop ik wel sinds een paar jaar de Ambtenarenveldloop met collega’s. En nu fiets ik dus op de race met mijn collega. Ik moest even omschakelen. Van mijn wielerkleding inclusief strakke shirts en zeem, naar mijn nette kantoorkleding. Tussendoor ook nog douchen en opmaken. Haar weer in vorm krijgen. Voelt nog steeds raar om zo in die wielerkleding door de hal en garage te lopen. En te douchen op kantoor.
Maar als ik aangekomen ben, voel ik me zo lekker! Geheel opgeladen begin ik de dag. Ik heb dan al 21 kilometer gefietst en dat voelt zo goed. Soms heb ik wel veel honger of zijn mijn benen zwaar. Ik ga nog steeds met de trap, maar ren wat minder hard door de gangen. Maar ook dat voelt goed. Want ik fiets! Toen ik op één dag heen en terug fietste, was ik ‘s avonds wel heel moe. De terugweg ging al niet zo lekker en eenmaal thuis na een snelle maaltijd helemaal kapot. Op de bank viel ik in slaap en toen maar heel vroeg naar bed. Iets in de avond plannen zit er dan niet meer in.
Dus doe ik meestal alleen de heen of terugweg. En misschien als mijn conditie beter wordt, bouw ik dat uit naar twee keer in de week heen en weer. Alhoewel nu het najaar is begonnen, weet ik dat nog niet zeker. Gisteren ben ik zeiknat geregend. Het duurde thuis dik een uur voor ik weer warm was. Ik moet nog wat investeren in waterdichte kleding en schoenen geloof ik. En goede lampjes op mijn fiets.
Maar deze winter ga ik dit volhouden, dat woon-race-werk en terug patroon. Een goed voornemen in september.
En toch voel je je beter, als je t vaker doet. En ja natregenen is niet fijn maar als je altijd fietst valt t echt best mee. In sportkleding aankomen geeft respect. T douchen went ook, ik zie dat als schakelmoment. Een goede föhn en wat make up in een kluisje is fijn omdat je daar dan niet meer over na hoeft te denken. Net als handschoenen in de fietstas en een lekker regenjack. En bij thuiskomst kun je ook douchen, zodat je even kan schakelen van fietsen naar thuis weer moeder zijn. En als je echt gewend bent, merk je dat t ook wat met lichaam en geest doet. Lekker mens, zoals jij dat mooi kan beschrijven.