Eerder schreef ik al eens over mijn rugblessure. Al een tijd heb ik veel en vaak pijn in mijn rug. Al jaren eigenlijk, maar vorig jaar februari had ik een sportief weekend met een lange duurloop in de duinen en een rondje schaatsen op natuurijs. Tussendoor vulde ik mijn buitenbadje met 12 emmers van 10 liter water. Vullen, tillen, trapje af, lopen en optillen… En zo ging ik van blessure naar rugafwijking.
Tijdens het schaatsen met mijn zoon bleef ik in een scheur hangen met mijn schaats. En ik had pijn. Een klein stukje schaatsen nog.. Zo leuk om eens samen op natuurijs te schaatsen, omdat hij op schaatsles zat. Daarna een kopje thee om warm te worden en weer op de fiets naar huis.
Die middag had ik veel pijn, eindigde plat op de bank en kon niet eens koken. Staan, zitten, liggen en lopen: alles deed pijn. ‘S nachts nog steeds en de volgende dag kon ik bijna niets. Wel werken natuurlijk, maar niet te lang stil zitten en met moeite twee uur staan tijdens de repetitie met mijn koor. Ook fietsen deed pijn. Van blessure naar rugafwijking.
Op naar de fysiotherapeut, die me probeerde te helpen met acupunctuur, manuele therapie en tips voor oefeningen. Even rustig aan met hardlopen: geen heuvels, zandpaden en versnellingen.
Na vele maanden, drie fysiotherapeuten, twee masseurs en twee osteopaten ging ik toch maar naar de huisarts. Een röntgenfoto wees op een enkele scoliose, (27 graden) naar rechts. En wat extra botgroei op een wervel. Van blessure naar rugafwijking.
Ik ging trainen en herstellen bij de Rugschool in Rijswijk. Super begeleiding en eens per week een uur groepstraining. Daarnaast eens per week EMS training bij Nexxt gym, daar volgt nog een blog over. Langzaam weer wat hardlopen en racefietsen, kan best met die rugwijking.
Wordt vervolgd!