Alleen en toch gelukkig, aan een sloot

Vorig jaar zat ik in augustus alleen in een Natuurhuisje, in Rietveld aan een sloot. Ik ging voor het eerst een paar dagen alleen weg. Nam de tijd voor verdriet over het verliezen van mijn vader, en nam de tijd voor mezelf. Zwemmen, schrijven, fotograferen, lezen. En mijn website opzetten, voor al die blogs en foto’s. Ik bruiste van de ideeën en schreef veel blogs. En ik was eenzaam, alleen en toch gelukkig. Dat kan dus samengaan.

En weer alleen aan een sloot

Nu zit ik weer alleen, aan een sloot. Een andere deze keer, want het huisje in Rietveld was niet beschikbaar. Daarom zit ik in Bodegraven, op een prachtige plek dichtbij de Oude Rijn. Deze keer niet om te schrijven, maar omdat ik moest studeren. Komende donderdag heb ik namelijk mijn Lean Agile Black Belt examen. Geen zwarte band judo, maar een mooie methode om je werk beter en handiger te doen, oorspronkelijk van Toyota uit Japan. Om hier goed voor te kunnen leren, huurde ik dit natuurhuis, De Fuut deze keer.

Goed voor mezelf zorgen

En weer ben ik eenzaam, alleen en toch gelukkig. Wel wat gestresst voor het komende examen. Maar ik ben al door de stof heen en aan het herhalen. En ik geniet ook erg van de omgeving. Ik kook lekker voor mezelf, drie keer per dag gezond en zonder koolhydraten. Ik loop hard, wandel, en heb een mooi tochtje op de racefiets gemaakt. Af en toe kijk ik een serie en vooral veel uit het raam. Over de weilanden met koeien en zoveel vogels. Net als vorig jaar. Dit weekend had ik mijn Canon camera niet bij me, dus deze foto’s zijn gemaakt met mijn iPhone.

Alleen en eenzaam

Af en toe wilde ik naar huis. Ik mis mijn drie mannen best wel. Het is hier nooit stil, veel vogelgeluiden en nu is daar de gierende wind in en om het huisje bij gekomen. Ook is het dijkje druk met fietsers, wandelaars en skaters. Af en toe een tractor. Maar ik heb geen aanspraak. Mijn middelste zus belde gelukkig wel twee keer en ik Facetime af en toe met mijn mannen. De kinderen gaan dan vooral gekke bekken trekken, waar ik dan wel weer om kan lachen.

Studeren is iets anders dan werken

Toch is het goed dat ik weer alleen en toch gelukkig aan een sloot zit. Na een aantal weken thuis werken door de Coronacrisis, met de kinderen ook thuis, weet ik waarom. Thuis kan ik niet goed leren. Werken gaan nog wel. Ik email, bel en videobel me suf, met Circuit, Zoom, Google duo en Skype. Ik zorg voor veel thee en koffie en sluit me op in de studeerkamer. Maar studeren lukt dan weer niet zo goed. Want ik moet toch werken. Dus even mail lezen, dat ene schemaatje afmaken, nog even de voorbereiding doen voor die ene sessie van volgende week.

De afgelopen weken heb ik natuurlijk wel gestudeerd, steeds kleine stukjes. Ik was over de helft van de stof. Maar in een dag hier aan de sloot heb ik meer geleerd dan al die snippers bij elkaar. Morgen het proefexamen doen en dan nog even herhalen. Als ik klaar ben, kan ik weer werken. Want ik heb hier heel fijn kunnen studeren. Daarom had ik dit natuurhuisje geboekt, want waar huisjes aan sloten al niet goed voor zijn…