Feedback is iets moois. En ik kan er niet eens een goed Nederlands woord voor verzinnen. Maar het dichtst bij komt denk ik terugkoppeling of reactie op je gedrag. Positieve feedback ontvangen is dan meestal erg leuk, want dat zijn complimenten of tips. Negatieve feedback is wat minder, want dat is domweg commentaar op je gedrag of werk. Ook leerzaam natuurlijk, maar vaak schiet ik in de verdediging, omdat het voelt of iemand me aanvalt met zijn commentaar.
In de zomer kreeg tijdens mijn ‘goede gesprek’ waarin ik mijn functioneren met mijn manager besprak de tip om feedback bij een aantal collega’s op te vragen. Hier hebben we een standaard vragenlijst voor en deze zette ik uit bij een aantal collega’s waar ik mee samen werk of die mijn opdrachtgever zijn voor een project. Via de mail kreeg ik al een aantal nuttige reacties en begon het feedback ontvangen. Daarna begon ik met een ronde langs de collega’s die nog niet gereageerd hadden.
Dat leverde heel interessante gesprekken op. Van tips over opleidingen tot feedback ontvangen over mijn manier van praten en doen. Dat is soms wel eens een pauze mag laten vallen of wat minder mag praten. En dat ik nogal dwingend kan zijn in het verkondigen van mijn waarheid, waar soms een ander heel anders over denkt. Maar niet de kans krijgt om dat tegen mij te zeggen. Er was zelfs een collega die het benauwd kreeg van mijn spraakwaterval, omdat ze geen adem meer haalde terwijl ik praatte. Ik was erg verbaasd en geschrokken en wilde haar meteen tips geven over ademhaling. Tot ik bedacht dat dit geen feedback gesprek over haar was en ik bedankte haar voor de opmerking en zei dat ik het wel herkende. Ik kan erg enthousiast worden en dan gaan ratelen.
Na een paar maanden verzamelen en gesprekken voeren kwam ik uit op een soort verzameling van feedback, van positief tot negatief. Allemaal erg leerzaam. Ik besprak dit met mijn manager en ook hij vond het nuttig en leerzaam. We bespraken wat er voor leerpunten en mogelijke opleidingen in zaten voor mij. Een aantal van de tips kende ik natuurlijk al uit eerdere opmerkingen van collega’s. Tijdens een coachingtraject had ik ook al eens feedback ontvangen nadat ik dat gevraagd had aan vrienden en familie. Daar ben ik me dus bewust van.
Maar hoe verander je je gedrag? Gedrag wat je in 45 jaar hebt aangeleerd, uitgebouwd en je eigen gemaakt. Ik zou bijna zeggen geperfectioneerd in mijn geval, want ik ben een perfectionist. Maar in dit geval is dat dus niet zo goed, zoals met teveel praten. Dus heb ik mensen gevraagd om af en toe stop te zeggen. Zowel collega’s, familie als vrienden. En dat doen ze dus. Eerst schrik ik en natuurlijk val ik stil. Ik zeg sorry, als de gelegenheid daarvoor is. En anders denk ik stil, bij mezelf, oh jee, ik deed het weer. En dan ga ik in mijn hoofd analyseren wat er nou gebeurde. Ik merk het vaak bij mezelf wel dat ik begin te ratelen of erg enthousiast aan het praten ben. Of de leegte vul met small talk. Terwijl ik ook goed stil kan zijn. Dan ben ik in gedachten nog wel in gesprek. Soms met mezelf, soms oefen ik gesprekken in mijn hoofd vooraf. Of doe ik oude gesprekken nog eens over en dan beter. Vertel ik iemand wat ik echt had willen zeggen. Of maak ik heel ad rem die ene opmerking die pas later in me op kwam. Of stel die ene vraag die ik al zo lang had willen stellen.
Ik hoop dat ik er beter in word. Het kost me nog best veel moeite, maar feedback ontvangen is al heel nuttig. Nu aan de slag. En feedback en tips van jullie zijn altijd welkom! Laat je een reactie hier onder achter? Of mail mij op info@watmariekebeweegt.nl