Baantjes zwemmen, hel of hemels?

Al een tijdje ben ik geblesseerd. Ontzettend balen natuurlijk, omdat ik niet kan hardlopen en racefietsen. Om toch fit te blijven, ging ik op aanraden van de fysiotherapeut baantjes zwemmen, hel of hemels?

Sportfondsenbad

Ik haat chloor, het lawaai in zwembaden, de pashokjes, nat haar… Maar ik zocht het zwembad uit dat dichtbij is en waar je op handige tijden kon banenzwemmen. Het liefst drie keer per week. Ik kwam terecht bij Forum Kwadraat, het Sportfondsenbad in Voorburg. Een ouderwets woord, maar ze bestaan nog, die sportfondsenbaden. Helaas kon ik met mijn zwempas van Den Haag niet terecht, en dus maakte ik een nieuwe aan. Volgens degene aan de kassa zo handig, want ik kon in heel Nederland terecht in Sportfondsenbaden…

Slechte voorbereiding

De eerste keer was ik niet zo goed voorbereid. Ik had nog wel een handdoek, slippers en een badpak mee. Maar ik had nog geen 50 cent munt, zwembril en badmuts… Na een half uur zag ik niets meer door het chloor in mijn ogen en de hele dag was mijn haar nat en het rook gezellig naar chloor. En ik moest een munt lenen bij de kassa. Dus de tweede keer beter: badmuts teruggevonden, muntje mee en als een speer een badmuts gekocht. Maar mijn hemel, wat zit die badmuts strak… Baantjes zwemmen, hel of hemels?

Verschillende banen en snelheden

In het 25 meter bad aangekomen zag ik zes banen, verdeeld in sets van twee. Ik stapte er in en zag dat ik in de baan met bejaarden zat, dus snelde naar de tweede set banen. Gelukkig stond er duidelijk dat je bij de rechterbaan moest starten, en bij de linker finishen. Een soort rechthoekjes zwemmen dus. En heel informatief stond aan het eind van het bad de snelheid. Dat zag ik dus na mijn eerst baantje… de bejaarden baan heet langzaam, de tweede heet snel en de derde heet borstcrawl baan. 

Helaas kan ik niet meer borstcrawlen, want dat is te lang geleden. Ik krijg het er Spaans benauwd van en knal tegen iedereen aan. Dus maar de midden baan, de snelle. Met mijn schoolslag en weinig ervaring ga ik helemaal niet snel. Maar in de langzame baan staan veel mensen stil, dat is wel erg langzaam… Baantjes zwemmen, hel of hemels?

Ik deed ongeveer twintig minuten achter elkaar baantjes en daarna nog wat rugslag. Maar dan zink ik zowat en loopt mijn badmuts vol water. Dus dat was geen succes. Ook mijn oren zaten vol met chloor water.

Sportmaatje en irritante kletszwemmers

De derde keer ging mijn sportmaatje Karin mee. Dat was gezellig. Nou ja, wij gingen natuurlijk wel gewoon baantjes zwemmen. In tegenstelling tot twee dames die elke dag in het zwembad zijn. Zij zwemmen luid pratend in de snelle baan. Ik was zo geïrriteerd, dat ik eerder gestopt ben. Een andere keer nam ik mijn jongste zoon mee. Hij vond dat best pittig, zo lang banen zwemmen. Maar gezellig was het wel. Baantjes zwemmen, hel of hemels?

Duwers, krabbers, staanders en voorkruipers

Inmiddels ga ik drie keer per week. Ik kan de twee pratende dames verdragen, maar heb nog wel af en toe last van duwers en krabbers. Ik zwem al mijn baantjes helemaal tot de rand van het zwembad uit. Sommige mensen (mannen) willen steeds inhalen, en duiken dan net langs je. Zo dichtbij dat ik regelmatig een duw of krabbende hand voel. Ik wens dat ze naar borstcrawl baan gaan. Ik hou in en laat ze lekker inhalen. Ook niet fijn zijn de aan de rand van het zwembad stil staande mensen. Ik tik altijd graag de muur aan, maar ja, ik wil niemand anders aan tikken… ga dan douchen!

Zwemmen is fijn

Baantjes zwemmen is voor mij hemels, vanwege de beweging. Ik heb geen pijn, blijf fit en soepel en doe dit dus voorlopig nog wel even. De hel is nog steeds het chloor, de drukte en het lawaai. Maar dat neem ik op de koop toe, omdat het zo lekker voelt. Als ik moe maar voldaan weer onder de douche sta. Mijn badmuts en bril af trek en me met moeite aankleed. Op de fiets rij ik zingend naar huis. Pak ik mijn tas en hop in de trein naar kantoor. Oh ja, zei ik al dat ik rond zeven uur zwem, vroeg hè?